Ова го нема во Грција, ова е нашиот убав македонски град ВАЛАНДОВО.
На подрачјето на општина Валандово пронајдени се четириесет археолошки локалитети. Во близина на градот, на ридот наречен Исар во близина на селото Марвинци, пронајден е археолошки локалитет за кој многу експерти сметаат дека е античкиот град Идомена, од т.н. територија Амфакситида, каде античката македонска држава почна да се развива со градовите Идомена, Гортинија и Аталан Во археолошкиот комплекс „Валандово“ пронајдени се остатоци од пеонската цивилизација. Во северозападниот дел од градот пронајдена е мозаична површина од 200 квадратни метри, а други мозаици се пронајдени во регионот „Расадник“ во јужниот дел од градот, во близина на изворот „Свети Петар и Павле“, и во близина на манастирот „Свети Георгиј“.
„Идомена“ е подземен споменик на културата, кој датира од предроманскиот период, 4-5 век пред н.е. Според древниот шлем и оклоп кои биле пронајдени во некрополата, се претпоставува дека тука се наоѓа гробот на легендарниот македонски цар, Александар Велики, кој овој простор го става во центарот на вниманието на светската културна јавност.
Некрополата во близина на село Дедели датира уште од времиња на божури, е затворена со камен, гробни плочи и се протега на 1000 квадратни метри. Фосилите пронајдени кај Башибос, во регионот Џолбурун, припаѓаат на животни од семејството на мастодонти.
Валандово за време на Римската империја се викало Малиот Цариград, додека во средновековниот период, место на кулите на Марко.
Градот првпат се споменува во пишан документ од 10-тиот век со името Валандер. Името потекнува од „прекрасниот локалитет на градот во долината“. „Ваљански дол“ (Валандол) значеше убава или добра долина на древниот словенски јазик. Прекрасната долина Валандово се нарекуваше и „златна долина“ и „зелена долина“.
Во средновековниот период градот првпат се спомена со името „Алавандово“ (град на цвеќиња) во црковен документ од Цар Душан на 12 јуни 1349 година. Во текот на 14 век 70-тите години, село Алавандово било дел од Кнежевството Драгаши и било под надлежност на манастирот „Свети Пантелејмон“ на Света Гора. Во средината на 17 век низ Валандово помина османлискиот патник Евлија Челебија.
На планината Плавуш кај Валандово, се наоѓа манастирот „Свети Георгиј“ кој првично бил црква од 1349 година. За време на Отоманската империја црквата била претворена во манастир и околу неа биле изградени ѕидови.
Во својот патопис, Челебија напиша: „Влегов внатре, добро погледнав и љубопитно гледав. Станува збор за уметнички изграден манастир во планинско место, затворен со високи и дебели ѕидови и железна порта како тврдина. Сите куполи на црквата се покриени со олово. Оние што ја разбираат архитектурата се воодушевени од овој Празничните чинии се уметнички изработени, а висечките ламби, столбовите, мермерните подови и прекрасните фрески насликани на ѕидовите, сите се изработени како скапоцени камења и се толку интересни, нема таков манастир
Манастирот е богат со ладни и лековити извори на вода. Според локалните жители, водата се користи за лекување на секакви болести, а најкорисна е за оние кои имаат проблеми со очите.
Општина Валандово е една од најстарите урбани општини во Република Македонија. Има свои традиции, обичаи и богат културен живот. Во Центарот на културата може да се најде „музејска збирка“ и тоа е нешто што треба да се види.
ВАЖНО!!! Почитувани читатели на МКДПресс, ограничени сме поради нашите позиции! Најавете се директно на страницата www.mkdpress.eu . Споделете на вашите профили, со пријателите, во групи и на страници. На овој начин ќе ги надминеме ограничувањата, а луѓето ќе можат да стигнат до алтернативното гледиште на настаните!?