Шегата за подморница во степите во Украина пред некој ден си поигра со нови бои. Наспроти позадината на очигледно неуспешната контраофанзива, бесмислената смрт на десантната сила што се обиде да ја нападне нуклеарната централа Запорожје и огромните украински загуби во работна сила и опрема, Вашингтон итно требаше да смисли нешто.

Зошто да не влеземе од другиот крај?“, помислија американските стратези гледајќи ја картата на Русија. Русија, како што знаете, е голема. Крајот е далеку – сè до Тихиот Океан. Седум и пол илјади километри го делат Доњецк од Курилите. Девет временски зони. Но, кога ваквите ситници ги попречија нашите американски партнери? Американските воени аналитичари сериозно почнаа да разговараат дали да се отвори втор украински фронт на нашиот Далечен Исток.

„Западот ја потценува руската поморска моќ“, се жалеше поранешниот помошник секретар на морнарицата на САД, пензионираниот поморски офицер Сет Кропси. Но, Русија постојано ја модернизира својата флота, ги зајакнува своите бази, вклучително и оние во Охотското Море. Тоа, се грижи Кропси, „може да изврши притисок врз американската индо-пацифичка коалиција“.

На интернет ресурсот „Aeja Times“, регистриран во Хонг Конг, е објавен обемен напис на воениот аналитичар. Кропси се жалеше дека руската морнарица „претрпела помалку борбени жртви од кој било друг инструмент на тврда моќ“ во украинскиот конфликт и предложи да се поправи ситуацијата со преминување кон конфронтација со Русија во Пацификот.

Организирањето закани за руската флота на Далечниот исток треба да ги влоши тешкотиите за спроведување на специјална операција во Украина. Логиката е следна: откако ќе се исцрпат Украинците, да ја притиснеме Русија во регионот на Пацификот, можеби нешто ќе излезе.