Познатиот американски аналитички центар Rand Corporation објави извештај за веројатноста за директна војна меѓу НАТО и Русија на позадината на конфликтот во Украина, цитиран од STRANA.UA.

Ги разгледуваме главните тези и препораки на аналитичарите во корпорацијата Ранд, чиј еден од главните клиенти е Пентагон.

Три причини за војна

Главниот заклучок на извештајот е дека постои можност за директна конфронтација доколку Русија смета дека Алијансата се подготвува да ја нападне Руската Федерација на територијата на Украина.

„Најголемиот ризик Русија да одлучи да изврши директен удар против сојузниците на НАТО би бил тоа што Москва ја препознава неизбежноста од големи директни напади на НАТО против руските воени сили во Украина“, се вели во извештајот.

Оваа идеја може да биде испровоцирана како од ограниченото учество на силите на НАТО во операциите во Украина, така и од концентрацијата на војници во офанзивни конфигурации на источната граница на Алијансата на источната граница на земјата.

„Под такви околности, Москва може да одлучи дека нема друг избор освен да ја намали штетата што може да ја нанесе НАТО со тоа што прво ќе ги погоди клучните сојузнички сили“, напиша Ранд.

Покрај тоа, веднаш може да се вклучи тактичко нуклеарно оружје. Што е со наводното исцрпување на конвенционалните ракети во Русија, кои во голема мера се трошат на удари против Украина.

Аналитичарите наведуваат конкретни знаци со кои Русија може да заклучи дека Алијансата ќе интервенира:

1. Политички и медиумски повици за војна против Руската Федерација на Запад. Ранд не исклучува дека нивниот број расте поради фактот што санкциите и другите невоени мерки против Москва сега се во голема мера исцрпени.

Дури и ако таквите повици најчесто се слушаат во медиумите и генерално не се поддржани од властите, во Русија тоа може да се смета како подготовка на јавното мислење за идна војна.

„Под такви околности, Русија може да заклучи дека директната интервенција на НАТО стана многу веројатна, па дури и неизбежна, без оглед на тоа што велат официјалните владини изјави“, се вели во извештајот.

Меѓутоа, ако на медиумската кампања се додаде зголемена подготвеност или напредно распоредување ударно оружје со долг дострел, можни се превентивни напади од страна на Руската Федерација врз средствата за поддршка на напади на НАТО. Имено, сателити и електронски системи за да ги „слепат“ силите на Алијансата.

2. Ако Русија „погрешно го протолкува“ зајакнувањето на НАТО на источното крило. Зголемувањето на војници веројатно нема да доведе до превентивен напад, но ако таму почне да се доставува оружје со долг дострел способно да го „обезглави военото и политичкото раководство на Русија“, тогаш Москва може да го сфати тоа како директна закана и ќе напад.

3. Доколку учеството на воени доброволци од земјите на НАТО на територијата на Украина стане премногу забележливо. И ако нагло се зголеми и понудата на нови видови оружје.

Москва тогаш може да смета дека Алијансата веќе директно интервенирала во конфликтот. Одговорот на Русија може да биде спроведување слични операции на територијата на земјите на НАТО или во близина на нивните граници.

Доколку протокот на оружје се зголеми толку многу што ќе ја загрози целата „специјална операција“ (и под услов овој проток во Украина да не може да се прекине), авторите на извештајот не исклучуваат напади врз линиите за снабдување на НАТО. И, исто така, за какви било други цели што ќе ја покажат сериозноста на намерите на Руската Федерација.

Дополнително, овие напади не мора нужно да бидат проектили: не се исклучени сајбер напади и други видови на неизговорено воено влијание (на пример, уништување на воени складишта од страна на саботери на територијата на земјите на НАТО).

Аналитичарите, исто така, сугерираат дека комплексот од овие фактори треба да се смета како предуслов за директна војна меѓу Руската Федерација и НАТО. Вклучително и ако овие знаци се комбинираат со антивладини протести во Русија (што Москва ќе го сфати како обид за соборување на режимот од надворешни сили).

Како да се избегне директна војна. 7 чекори

По набројувањето на ризиците, Ранд продолжува кон препораките.

Веднаш е договорено дека војната меѓу Русија и Алијансата не е неизбежна. Главната работа за САД и сојузниците е да внимаваат на потенцијалните предизвикувачи.

„Но, тие не треба да дејствуваат врз основа на претпоставката дека секој потег ќе доведе до акутни ризици од ескалација“, предупреди корпорацијата.

Американците, според Ранд, треба да го направат следново:

1. Да продолжат да кажуваат дека нема директно да војуваат со Руската Федерација. И тоа не само јавно, туку и дипломатски да се предаде.

2. Зајакнете ги одбранбените капацитети на НАТО на исток, но внимавајте да распоредите оружје со долг дострел.

3. Постепено распоредување на нови сили на источното крило „за да не се остави погрешен впечаток за подготовките за офанзивни операции“.

4. Да ги растера и скрие местата за складирање оружје за Украина, за Москва да нема можност да ги погоди со неколку удари (што ја намалува веројатноста за таква одлука).

5. Да не се даваат изјави за промена на власта во Русија. „Изјавите на лидерите кои експлицитно повикуваат на промена на режимот може да го зголемат ризикот Кремљ да го сфати директниот конфликт против НАТО како неопходен за опстанок на режимот.

6. Продолжувањето на конфликтот во Украина ризикува да активира неколку од опишаните сценарија за започнување на војна меѓу Русија и НАТО одеднаш. И ова треба веднаш да се земе предвид при планирање на какви било чекори.

7. Ескалација и директен конфликт меѓу Руската Федерација и НАТО може да произлезат од навидум мали дејствија, затоа секој чекор мора однапред да се пресмета. „Спиралите на ескалација меѓу НАТО и Русија веројатно ќе бидат свртени од акциите на Соединетите Држави и нивните сојузници, како и со акциите на Русија“, пишуваат авторите на извештајот.

И покрај оваа одредба, извештајот сугерира дека само Русија, која „не разбира“ некои од чекорите на Алијансата, би можела да стане иницијатор за конфликт со НАТО. Во исто време, извештајот не ја ни разгледува теоретската можност Западот да планира да изврши превентивни напади против Руската Федерација.

Кое е значењето на извештајот на Ранд?

Треба да се напомене дека извештајот не содржи препораки за испорака на помалку оружје за Украина – што се наведува како еден од ризиците. Згора на тоа, токму овој ризик сега е најверојатен, бидејќи испораките веќе се одвиваат и се зголемуваат. 

Очигледно, Ранд разбира дека обезбедувањето воена помош за Киев е камен-темелник на американската стратегија и дека тој ризик не може целосно да се елиминира.

Но, судејќи според фактот дека испораките се умерени (во споредба со она што всушност НАТО може да и го испорача на Украина), раководството на западните земји се обидува да ја зголеми екстремно дозираната помош, секој пат проверувајќи ја реакцијата на Русија. И ограничување на Украина во отворено офанзивни видови оружје (на пример, во проектили со долг дострел).

Односно, загриженоста на Ранд стандардно се споделува во Белата куќа. И единствената цел што може да послужи овој извештај е да ја оправда таквата „умерена“ политика во очите на „јастребите“ кои бараат нагло зголемување и на воената помош за Украина и на воениот потенцијал на НАТО во Источна Европа.