Платеничката група „Вагнер“ влегла во московскиот регион, минувајќи низ градот Барабаново. Тие се на само 2 часа од Москва. Се чини дека Вагнер се движи кон север, во правец на Москва, објавија светските медиуми. 

Гувернерот на регионот Калуга, кој е на околу 300 километри од Москва, нареди да се ограничи сообраќајот на патиштата во регионот во областите што граничат со неколку блиски региони на регионите Тула, Брјанск, Ориол и Смоленск.

 

„Ве молиме, воздржете се од патување со лично возило на овие патишта освен ако е апсолутно неопходно“, рече Владислав Шапша на Телеграм.

Нема навестување дека платениците на Вагнер, кои се забележани јужно од Москва, се во Калуга. Но, трупите на Вагнер се чини дека се движат кон север, приближно во правец на главниот град.

Администрацијата на ФСБ во Москва и Московскиот регион спроведува подготовки за воведување полициски час во главниот град. Исто така, во состојба на готовност се ставени и внатрешните трупи на Министерството за внатрешни работи на Белорусија во Минск. 

Утрово тие беа забележани во јужниот град Ростов-на-Дон; подоцна дојдоа извештаи дека војниците биле во Воронеж, 560 километри (354 милји) на север. Сега гувернерот на регионот Липецк, северно од Воронеж, изјави дека трупите на Вагнер се движат низ регионот.

Москва е само 400 км (248 милји) северно.Не е јасно колку војници имал Вагнер на секоја локација или колкава била групата видена во Липецк. Сепак, познато е дека Русите го чекаат „Вагнер“ градејќи закани околу патиштата. 

Владетелите во Русија почнаа да подготвуваат контранапад против офанзивата. Во Москва почнаа да копаат ровови и да подигаат барикади. 

Околу градот се изградени блокади, а војниците од руската гарда чекаат во заседа.

Властите во Москва им ветија на членовите на Вагнер амнестија од обвинителството доколку сега го остават оружјето.

Фотографиите објавени на социјалните мрежи покажуваат дека руските безбедносни сили носат панцирни елеци и автоматско оружје заземаат позиции во јужниот дел на главниот град и подигнуваат барикади на неговите влезови.

„Вагнер“ се движи на север кон Москва. Утрото групата го зазеде Ростов на Дон, а напладне Воронеж, на околу 550 километри од главниот град. Во доцните попладневни часови гувернерот на Липецк, 400 километри од Москва, потврди дека низ регионот минува приватна армиска колона. Нема информации за тоа колку борци има „Вагнер“ во заземените градови, ниту за бројот на воениот персонал во колоната. 

Градоначалникот на Москва, Сергеј Собјанин, ги повика луѓето да се воздржат колку што е можно повеќе од патување низ градот бидејќи беше најавена антитерористичка операција и рече дека ситуацијата е „тешка“. Во својата изјава, Собјанин, исто така, рече дека понеделник ќе биде неработен ден за „минимизирање на ризиците“.

Кризата во Русија најверојатно ќе доведе до исцрпување на руските сили на линијата на фронтот во Украина, сметаат експертите. Ако Москва сака да го запре бунтот, ќе мора да ги пренасочи ресурсите од Украина.

Чеченскиот лидер Рамзан Кадиров објави дека испратил чеченски единици во „тензичните зони“ во Русија, откако платениците од ПВЦ Вагнер започнаа бунт во земјата. На интернет се појавија и видеа од патувањето на неговите делови.

„Борците на Министерството за одбрана и Националната гарда на Чеченската Република веќе заминаа во тензичните зони“, изјави Кадиров, кој е близок соработник на претседателот Владимир Путин.

„Бунтот мора да се задуши, а доколку се воведат остри мерки, ние сме подготвени!“, рече категорично чеченскиот лидер. 

Објавено е видео од скршените барикади на камиони кои руските безбедносни сили ги поставија на трасата на бунтовничката колона на Пригожин. Местото на дејствување, очигледно, е регионот Воронеж. 

Рускиот претседател се соочува со најсериозната закана за неговата моќ во сите 23 години кога владееше со нуклеарната енергија. И шокантно е да се види дека фурнирот на целосната контрола што тој го одржува сето ова време – крајната продажна точка на неговата автократија – се распаѓа преку ноќ, вели Си-Ен-Ен во анализата.

Тоа беше и неизбежно и невозможно. Неизбежно, бидејќи лошото управување со војната значеше дека само затворен и имун систем на критики како Кремљ може да преживее таква страшна несреќа.

И невозможно, бидејќи критичарите на Путин едноставно исчезнуваат, или паѓаат од прозорците или се брутално отруени. Сепак, сега петтата по големина армија во светот се соочува со викенд во кој братоубиството – вртење на оружјето кон своите колеги војници – е единственото нешто што може да ја спаси московската елита од колапс.

Толку сме навикнати да го гледаме Путин како маестрален тактичар што првите одбојки на пркос на шефот на Вагнер, Евгениј Пригожин, беа отфрлени како финта – обид на Путин да ги задржи своите генерали на работ со лојални следбеници како нивни отворен критичар.

Но, она што го гледаме денес – кога Путин е принуден да признае дека Ростов на Дон, неговиот главен воен центар, е надвор од негова контрола – ја доведува во прашање секоја идеја дека она што се случува може да биде под контрола на Кремљ.

Тој делумно ја кажа вистината за катастрофалниот почеток на војната: Русија не беше во опасност од напад на НАТО и Русите не беа цел.

Единствената измама што ја овековечи беше сугерирањето дека највисокото раководство на Русија стои зад планот за инвазија, а не самиот Путин. Силите на Вагнер се собраа многу брзо и брзо влегоа во Ростов. Ова е тешко да се направи спонтано во едно попладне.

Можеби Пригожин замислил дека може да го натера Путин да го смени врвот на министерството за одбрана, што шефот на Вагнер јавно го критикуваше со месеци. Но, обраќањето на Путин во саботата наутро ја отстрани таа перспектива.

Сега тоа е егзистенцијален избор за руската елита – помеѓу пропаднатиот режим на претседателот и мрачниот, навреден Франкенштајн што тој го создаде за да ја врши својата валкана работа, кој се сврте против своите господари.

Ова е момент на јасност и за руската армија. Пред неколку години, благата критика на Пригожин ќе доведе до тоа елитните специјални сили да го соборат од власт. Но, сега тој шета слободно, со намера отворено да маршира кон Москва. Каде се специјалните сили на ФСБ? Уништени од војната или не сакаат да се соочат со нивните вооружени и искусни вагнерски другари?

Ова не е прв пат оваа пролет да ја видиме Москва да изгледа слабо. Нападот со беспилотни летала врз Кремљ во мај сигурно ја остави елитата околу Путин да се запраша како одбраната на главниот град била толку слаба. Меѓу руските богати, настаните во петокот ќе го отстранат секое прашање дали треба да се сомневаат во контролата на Путин на власта.

Украина веројатно ќе го прослави катастрофалниот тајминг на овој бунт во редовите на Русија. Ова најверојатно ќе го сврти бранот на војната во корист на Киев. Но, бунтовите ретко завршуваат во Русија – или на кое било друго место – со резултатите што тие сакаа да ги постигнат. Отстранувањето на царот Николај Втори во Русија во 1917 година стана Болшевичка револуција, Ленин, а потоа и Советска империја.

Како што се игра оваа ретка јакобинска драма за руската основна човечка слабост, не е неизбежно да следат подобрувања. Пригожин можеби нема да победи, а темелите на контролата на Кремљ можеби нема да се урнат. Но, ослабениот Путин може да направи ирационални работи за да ја докаже својата сила.

Можеби ќе се покаже дека не може да ја прифати логиката на пораз во наредните месеци на првата линија во Украина. Можеби нема да ја сфати длабочината на незадоволството меѓу сопствените вооружени сили и нема контрола врз нивните постапки. Позицијата на Русија како одговорна нуклеарна сила се заснова на стабилноста на врвот.

Многу повеќе може да тргне наопаку отколку во право. Но, невозможно е да се замисли дека режимот на Путин некогаш ќе се врати на своите поранешни височини на контрола од оваа точка. И неизбежно е дека доаѓаат нови потреси и промени.