Два дена ме прогонуваат очињата на малата Јана,немам храброст ни сликата да и’ ја постирам…
Имам девојче на иста возраст,и не можам ни да замислам како понатаму за нејзините мајка и татко?!
Па дали е можно да потонавме во вакво дно?!
И,дали е можно дека седиме настрана и немо посматраме сите?!
Извини Јана што сме толку неспособни,лоши,бесчуствителни,и мизерни…
ВАЖНО!!! Почитувани читатели на МКДПресс, ограничени сме поради нашите позиции! Најавете се директно на страницата www.mkdpress.eu . Споделете на вашите профили, со пријателите, во групи и на страници. На овој начин ќе ги надминеме ограничувањата, а луѓето ќе можат да стигнат до алтернативното гледиште на настаните!?