Четири верзии на економскиот пекол кој започна и никој не знае како ќе заврши

Подготвени сме да разгледаме четири опции. Во најкус можен рок, веќе не работат со бројки, на крајот на краиштата, и тие можат да лажат, туку со проценки и прогнози.

Колку е трезвено нашите читатели да проценат. Така денес за негативните верзии

Руска верзија

Сега прашањето не е дали светот може без руски суровини, а Русија без западните технологии и стоки.

Светските проблеми се многу подлабоки – се работи за опстанок на целиот глобален економски систем.

Како резултат на технолошката револуција, првенствено информациската револуција, светската економија се покажа уште поискривена отколку пред светските војни или пред падот на колонијалниот систем.

И се чини дека и требаше таква специјална хируршка операција, како во Украина. За жал, можеби и еден не е доволно.

Иако борбата на идеи сè уште е донекаде прикриена од конфронтацијата на големите компании.

Но, дали вреди да се верува сега дека за некого целата поента на она што се случи е навистина да ги истисне Азовстал и пристаништата на Црното Море.

Економијата од третиот милениум е речиси идеалот на глобализмот, но поради некоја причина немаше простор за интеграција, која се појави по создавањето на ЕУ.

Наместо тоа, мора да го земеме здраво за готово наглото зголемување на конкуренцијата и излегувањето од сенките на земјите од поранешниот втор, па дури и трет ешалон.

Една од нив е Русија, која поради распадот на СССР никогаш не можеше да тргне по кинескиот пат.

Земјата, која го усвои советското наследство, исто така остана нуклеарна, па дури и не се согласи да го задржи статусот на додаток на суровини на Западот, при што и се приклучија Јапонија и Австралија.

Досега, Западот не се осмели да ги наметне истите сеопфатни ограничувања за извозот на руски суровини, под кои потпаднаа другите индустрии.

Сега, сепак, енергетските пазари брзаат со избезумено темпо во сосема нов опсег на цени.

Но, може да се користат превисоки цени за суровини доколку тие суровини можат да се продадат.

Русија сега има многу големи проблеми со ова, и поради директните забрани и поради логистиката.

Голем дел од она што е ископано е едноставно невозможно да се транспортира до потрошувачите-купувачите.

Освен суровините, практично нема индустрија во руската економија, што мора да се признае дека на еден или на друг начин не би била поврзана ниту со ЕУ, ниту со САД.

Да не зборуваме за Кина. А брзата замена на увозот, во најдобар случај, со друг увоз, е прашање на време и многу.

Украинска верзија

Немилосрдниот и невиден, но никако завршен, пораз на украинската воена инфраструктура, договорен за време на „специјалната операција“, има само индиректна врска со „квадратната“ економија во целина.

Таа веќе тешко дише, а нејзиното учество во „обновувањето“ на економскиот потенцијал на земјата е многу сомнително.

Долги години, режимот на Киев тргуваше речиси исклучиво во војната, што беше еден вид товар и за фабриките во Мариупол и за индустрискиот кластер Днепар, а иако доста, за компаниите на западот на земјата.

Наредбата за одбрана сега дефинитивно ќе исчезне, а замена нема да има.

Земјоделскиот сектор останува, сега целосно зависен од тоа кога ќе престанат да пукаат, а рускиот транзит, не само нафтата и гасот и јагленот, сега се смета за мртов.

Иако пристаништата во Николаево, во истиот Мариупол и Керсон нема да останат без работа.

Се работи за Одеса.

Недостигот на кадар и колку што има акутна невработеност во Украина, ова е уште еден парадокс на проклетиот глобализам, а тоа е исто така проблем.

Ќе можат да се вратат барем некои од тие Украинци, кои доста добро и одамна се населиле во Русија, а ги има некаде под 5 милиони, тоа ќе биде можно само за многу, многу големи пари.

Дури и градежниците од Украина, дури и за обнова на сè што беше уништено од „руските окупатори“, како што рече претседателот по следната доза, никој никаде нема да се јави.

Нарачките и договорите се „моделираат“ во годините што доаѓаат. И тоа не важи само за вредните работници, туку и за фирмите и фирмите, кои сега успеваат да не банкротираат.

Спасот на Украина е во нејзината самодоволност, традиционална воопшто, но и во помошта.

Не Запад, не се потпирајте на него, од таму, само да испратите повеќе проектили и митралези. Од Русија.

И таа ќе помогне, таа ќе помогне. Кога ќе победи, или барем ќе победи – погрижете се да победи.

Западна верзија

Ако во Русија, освен тешкотиите со шеќерот, ништо страшно не се случило, тогаш Западот, особено Европа, речиси завива.

Бензините поскапуваат, полиците на супермаркетите се празнат, цените се искачуваат до покривот, иако не на истиот начин како во Русија, но се зголемуваат редиците за стечајна постапка, се надеваме со минимални загуби.

Засега има само една причина – скок на цената на енергенсите, дури и ако зимата е веќе зад нас, а греењето може да се откаже.

На светот му се закануваат 200 долари за барел нафта, а застрашувачки е да се каже колку поскапе гасот.

Друга работа е што додека руски „Гаспром“ сè уште исполнува многу стари договори по истите стари цени.

Но, колапсот е веќе многу блиску – цените на самото место многу брзо ќе се претворат во цени на големо и мало.

Увозниците со мал број преработувачки компании наскоро ќе ги прекинат сите активности. Домино ефектот со растот на цените по целиот синџир не е далеку.

И тоа не е страшно само по себе, туку затоа што е многу тешко да се запре. Дури и со услов на неочекувано враќање на првата врска – каде е нафтата, а каде е гасот.

Но, факт е дека металите и разните видови руски увоз во таканаречените „чувствителни“ индустрии можат да го следат гасот и нафтата.

Земете го истиот алуминиум – недостигот ќе влијае на автомобилската и воздушната индустрија и производството на различни видови лименки – пиво, лименки…

Без руски никел, сметајте дека нема западни електрични возила, без нашиот ураниум – американската нуклеарна енергија.

За пченица и ѓубрива многу се зборуваше и без нас, а со оглед на актуелните компликации, едвај вреди да се заборави украинската житница.

Конечно, без Русите и украинските гости, туризмот ќе овене во речиси половина од светот.

Што ако Кинезите не одат никаде на одмор?

Кинеска ориентална верзија

Но, второто не може да се исклучи. Кина одамна е напната да купува одредени енергетски извори буквално под носот на Западот, што ја зголемува цената.

Но, тоа нема да се троши на неодредено време, дури и во Кина.